IN GESPREK MET kenny van Loon
Guess who’s back, back again? Het is bakmaestro Kenny van Loon, die maar geen genoeg kan krijgen van Station Bergweg. Afgelopen mei verzorgde hij een succesvolle pop-up met zijn burned Basque cheesecake en dat smaakte zowel voor hem, als voor zijn publiek in Rotterdam naar meer. Daarom zijn Kenny en zijn taarten vanaf december terug van weggeweest.
Kenny, jongen, vertel: kon je geen afscheid van ons nemen? “Nou,” lacht Kenny bescheiden, “het was inderdaad wel erg kort de vorige keer; de Burnt pop-up duurde maar twee weken! Maar ja, ik heb het erg naar mijn zin gehad hier in Station Bergweg. Goed verkocht ook trouwens! En deze plek schoot steeds weer door mijn hoofd toen ik van de zomer ging onderzoeken wat mijn volgende stap moest zijn. Ik dacht namelijk eerst dat het slim was om mijn taarten alleen aan horeca te verkopen, maar juist door de ervaringen hier, het kletsen met de klanten, begon ik steeds meer zin te krijgen in een eigen plek. De pop-up heeft me dus echt aan het denken gezet.”
Eerder dit jaar spraken we Kenny al over hoe het leven hem stapsgewijs tot cheesecake-goeroe heeft gekneed. Kort recap: tot zijn 19e woonde hij in Waalwijk, voor een studie International Business trok hij naar Tilburg en voor zijn master kwam hij naar onze eigen Maasstad. Na een poosje werkreizen door Australië en Azië verkreeg hij een langgekoesterde ‘grote-mensen-baan’ in Amsterdam, maar daar voelde hij zich nooit helemaal op zijn plek. In de tussentijd boden zijn hobby’s koken, bakken en eten hem troost.
Kenny: “Een Italiaanse vriend vroeg me in die periode of ik hem wilde helpen in zijn verse pasta-business en een Australische maat, chef bij Satchmo, vroeg of ik iets moois wilde ontwikkelen voor zijn dessertmenu. Dat werd de burned basque cheesecake. Voor mij was die fase één groot experiment, maar met vallen en opstaan, testen en proeven durf ik nu te zeggen dat ik het ideale basisrecept voor mezelf heb ontwikkeld. Ik was natuurlijk wel verbaasd over hoe dit allemaal zo liep, maar wat telt is dat ik de kans gegrepen heb en met veel plezier van een ‘echte baan’ naar een freelancecarrière in de horeca ben geswitcht. Na een zomer filosoferen, ligt voor mijn gevoel de toekomst nu dan echt in een plekje voor mezelf; een eigen keuken en shop, waar mijn cheesecake-ontwikkeling de volgende fase in kan gaan.”
Kenny vervolgt: “Ik woon zelf in Amsterdam, maar daar bleek het heel moeilijk om de juiste locatie te vinden. Iets voor jezelf is bijna niet te doen en de foodhubs zijn vaak veel toeristischer dan hier, waardoor de focus al snel op andere dingen komt te liggen dan op het niveau van het eten. Omdat ik op kwaliteit en experiment niet wilde inboeten, was het lastig om de juiste match te maken. In de tussentijd leek het me superleuk om hier nog een pop-up te draaien. Ik had Linda nog geen twee minuten daarvoor geappt, toen ik al een berichtje terugkreeg: Ik heb misschien een goede kans voor je…”.
Die goede kans bleek het vertrek van Le Petitjean, die inmiddels een prachtige zaak heeft geopend in West. Zijn voormalige bakkerij in Station Bergweg werd opgesplitst in twee nieuwe keukenbooths. In de ene kun je sinds twee weken terecht bij sandwich-walhalla Sandies, een initiatief van de eigenaren van Mecca. En die andere? Die was gereserveerd voor taartjes, patisserie of desserts: Kenny dus!
Wat we kunnen verwachten van Burnt 2.0? Kenny: “Sowieso de klassieke burned basque cheesecake, want dat blijft toch mijn topper.” Ken je deze kaastaartvariant nog niet? “Dat is geen grote schande hoor”, aldus Kenny”, want deze versie is nog niet zo oud. Hij werd ‘uitgevonden’ in 1990 door Santiago Rivera in het toen nog bescheiden Baskische restaurantje La Viña, waar ze dol waren op experimenteren en de taart is sindsdien een eigen leven gaan leiden. Hij houdt qua smaak het midden tussen een cheesecake en een crème caramel. Wat ik zelf heel bijzonder vind, is dat de taart geen korst heeft, slechts uit maximaal vijf ingrediënten bestaat en door z’n gekarameliseerde bovenkant een bijna flan-achtige kwaliteit heeft. Naast de classic, is het mijn ambitie om iedere dag drie, vier verschillende specials aan te kunnen bieden: matcha, pistache-kardemom, yuzu-vanille, blauwe kaas-honing, dulce de leche… mijn lijst met uit te testen smaken is nog lang genoeg.”
Zoetekauwen, tel je zegeningen: op 7 december is het zover. Vanaf dan kun je je bij Station Bergweg tegoed doen aan een taartje bij je ochtendkoffie, een after-lunch slice om te delen of een dessert bij je esma van aRC Drinks. Kenny’s back, tell a friend!